De ondergang van Silicon Valley Bank (SVB) domineert deze week de (financiële) kranten. De Amerikaanse bank werd eind vorige week insolvent en wordt nu afgewikkeld door de overheid. Intussen is er een soort van bail-out aangekondigd waardoor alle depositohouders hun geld terugkrijgen. Ondanks het spijtige afloop van SVB is er volgens vermogensbeheerder ShelteR geen reden tot paniek.

Slecht risicomanagement

“Dit is niet de klassieke bankfaling waarbij slechte kredieten het probleem zijn, meent ShelteR”. Daarentegen lijkt slecht interest risicomanagement binnen de treasury van de bank de oorzaak te zijn.

Een korte samenvatting:

• Het interestrisico werd onvoldoende afgedekt en de rentestijgingen hebben de “veilige activa” in obligaties aan de activakant van de bank doen dalen. Normaal wordt dit risico voor een groot gedeelte door banken afgedekt via swaps, bij SVB lijkt dit onvoldoende of niet te zijn gebeurd.
• De financiering van de bank steunde voornamelijk op deposito’s van Venture Capital bedrijven. Dat zijn investeringsfondsen gericht op risicovolle investeringen in innovatieve en/of snelgroeiende bedrijven. Normaliter is de passivazijde van een balans beter gespreid.
• In de voorbije weken ontstond er een “bank run” die vermoedelijk ingegeven werd door de VC-fondsen waarbij de depositohouders hun geld terugvroegen.
• De bank is intussen insolvent als gevolg van een slecht Asset Liability Management, onvoldoende afgedekt interestrisico en liquiditeitsratio’s die verre van in orde waren.

Depositohouders niet de klos

Officieel zijn depositohouders ‘maar’ voor 250.000 dollar verzekerd door de overheid via het waarborgfonds FDIC. Desondanks verzekerde president Biden maandag nog dat rekeninghouders op twee oren kunnen slapen en hun volledig kapitaal zullen terug krijgen. Obligatiehouders en aandeelhouders hebben minder geluk. Ze dreigen al hun kapitaal in rook te zien opgaan.

De vraag is nu of de generositeit naar de depositohouders het gevolg is van te grote systemische risico’s onder het mum “too big to fail” of van goed lobbywerk door de klanten van SVB. Een ding is zeker: hier is ongetwijfeld nog niet het laatste woord over gezegd.

Slechte punten voor Powel

De vrees is nu natuurlijk dat dit een kanarie in de koolmijn is voor het bredere financiële systeem en dat andere banken ook in de problemen gaan komen zoals bijvoorbeeld Credit Suisse. In dat geval zou dat slecht nieuws betekenen voor het imago van de Fed. De financiële waakhond is immers belast met de taak om toezicht te houden op banken. Daarnaast hebben ook de forse renteverhogingen van de afgelopen maanden de economie geen goed gedaan.

In het slechtste geval zou dit zelfs einde verhaal kunnen zijn voor Fed-voorzitter Powell. Al zouden de financiële markten wellicht niet lang rouwen om diens ontslag. Een omkering van het rentebeleid zou cynisch genoeg net een positief effect op de markten kunnen hebben. Door lagere rentes kunnen bedrijven zich immers weer goedkoper financieren wat bijdraagt aan hun toekomstige winsten. Beleggers zullen in dat geval weer bereid zijn om meer te betalen voor hun aandelen.

Al moeten we niet te snel zijn met de veroordeling van Powell. Hoewel de Fed berucht is om door te gaan met renteverhogingen “until things break”, lijkt in dit scenario het management van SVB de schuldige te zijn. Al had de Amerikaanse centrale bank met beter toezicht de spijtige situatie misschien wel kunnen voorkomen…

Onheilspellende signalen

Wie goed heeft opgelet, kon de afgelopen weken al signalen opvangen dat het bij SVB niet helemaal koosjer was. Zo loosden de CEO en CFO van de bank volop hun aandelen de voorbije weken . Daarnaast heeft SVB de omvang van haar balans bewust onder 250 miljard dollar gehouden om strengere regelgeving op vlak van liquiditeits – en solvabiliteitsratio’s te ontlopen.

Geen paniek

Ondanks de spijtige afloop voor SVB, geeft deze gebeurtenis geen aanleiding tot een financiële crisis. Al is het risico nog niet geweken voor een aantal andere kleine banken die dreigen om in hetzelfde sukkelstraatje terecht te komen.

Het forse ingrijpen van de overheid zal nu hopelijk kalmte brengen en verdere paniek vermijden wanneer er nieuwe lijken uit de kast zouden vallen. Ook als er andere “run on the bank” gevallen ontstaan bij depositohouders van kleinere banken, dan is de boodschap nu duidelijk: er is een vangnet.

Deze situatie zal mogelijk ook impact hebben op de toekomstige rentebesluiten van de Fed. Al zal de Amerikaanse centrale bank maar op de rem gaan staan van zodra er sprake is van een systemisch risico waarbij de hele bankensector in gevaar komt. Dat scenario lijkt voorlopig uit te blijven. Daarom is het hoogstwaarschijnlijk dat de Fed vooral kijkt naar de huidige indicatoren waarop ze haar beleid afstemt: inflatie en werkloosheid.